Κοίταξε, σύντομα θα διαπιστώσεις ότι μια έννοια κυριαρχεί στον στρατό, όσον αφορά οπλίτες και χαμηλόβαθμα στελέχη: «Να φύγει η ευθύνη από πάνω μου». Αν βλέπεις, δηλαδή, ότι όντας εξοδούχος αργείς να επιστρέψεις στο στρατόπεδο λόγω ανωτέρας βίας (π.χ. κατοικείς Ίλιον και είναι να πας στην ΑΣ στα Μέγαρα με τα ΜΜΜ, τα οποία δεν είναι συνεπή) η ευθύνη φεύγει αυτομάτως από πάνω σου αν καλέσεις στον αξιωματικό υπηρεσίας και του το αναφέρεις νωρίτερα. Αν δεν τον ενημερώσεις και καθυστερήσεις, η ευθύνη για το γεγονός ότι δεν έφτασες στην ώρα σου φεύγει από πάνω του με το να σε βγάλει αναφερόμενο, ώστε να υπάρξουν οι προβλεπόμενες ποινές. Η ευθύνη για το ότι μπορεί να λιποθυμήσεις στη σκοπιά λόγω ηλίασης φεύγει από πάνω σου αν αναφέρεις στον ΑΥΔΜ ότι ζαλίζεσαι και νιώθεις αδιαθεσία πριν αναλάβεις υπηρεσία, ζητώντας να αντικατασταθείς και να σε εξετάσει ο γιατρός υπηρεσίας (θα βαρεθείς να τα ακούς σε κάθε επιθεώρηση φρουράς). Κατ' επέκταση, όταν πας στο γιατρό της μονάδας σου (στέλεχος) και του αναφέρεις παίρνω φίνα/μινό, είναι ανάλογα πώς θα του κάτσει... μπορεί να το δεχτεί (αν ήταν υγρό/αφρός μινοξιδίλης θα σου έλεγα ότι δε θα είχες κανένα θέμα), μπορεί κατευθείαν να σου πει: «υπάρχει συνταγή από γιατρό που σε παρακολουθεί;», και για να φύγει η ευθύνη από πάνω του (π.χ. μην πάθεις καμιά λιποθυμία λόγω αρτηριακής πίεσης μέσα στο κατακαλόκαιρο από τη μινοξιδίλη) μπορεί κατευθείαν να στα κατασχέσει... εδώ κατάσχουν τα depon... ο πιο ασφαλής τρόπος είναι να τα χώσεις σε κανά ζευγάρι καλτσών στο σάκο σου και να τα περάσεις λάθρα.
Όσον αφορά τις εξόδους: Θα ξανά μπαίνουν μαζί με έσενα καμιά 200αριά άτομα από την έξοδο, στην πύλη θα είναι κανάς ευθυνόφοβος καραβανάς επιλοχίας και το πολύ πολύ να πει: «Μάγκες, δεν πιστεύω να φέρατε απ' έξω τίποτα ουίσκια και να βρω το μπελά μου;». Δεν ψάχνουν τους εξοδούχους που επιστρέφουν.
Το story είναι το εξής: Από την ημέρα που μπαίνεις, μετράς 3 Παρασκευές.Το ένα ΣΚ θα σε βγάλουν Σάββατο και το άλλο Κυριακή για κάποιες ώρες. Οπότε, μπορείς σε κάποιο BOX NOW της περιοχής να πεταχτείς και να παραλάβεις την αγωγή που θέλεις. Την 3η Παρασκευή, λοιπόν, ολοκληρώνεται το ΣΒΕΝ, ορκίζεσαι και αποχωρείς με 10ήμερη άδεια. Επιστρέφεις και ξανά μετράς 3 Παρασκευές. Όταν, φτάσει η 3η Παρασκευή, ολοκληρώνεται το ΣΠΕΝ και παραλαμβάνεις ΦΠ για τη νέα σου μονάδα, ανάλογα το βύσμα που έχεις/δεν έχεις. Αυτό είναι ο στρατός. Σε όλο αυτό το story, το θέμα είναι μόνο την πρώτη ημέρα που θα ξεκινήσεις τη θητεία σου.
Άμα είναι ένα εμπορικώς διαθέσιμο φάρμακο, σφραγισμένο, με την έγγραφη γνωμάτευση ιατρού, είτε θα το δεχτεί ο ιατρός (στέλεχος) της μονάδας ή θα σου βγάλει παραπεμπτικό να πας μαζικά με όλους τους άλλους οπλίτες με κίνηση του ΚΕΝ σε στρατιωτικό νοσοκομείο και να αξιολογηθεί από επιτροπή (ώστε να φύγει η ευθύνη από πάνω του). Αν είναι γαληνικό σκεύασμα, μπορεί και να σκεφτεί: «Και που ξέρω ότι όντως είναι χάπια φιναστερίδης και όχι κάτι άλλο νόμιμο ή παράνομο.», Γενικά, είναι στην κρίση του το τι θα κάνει, επισημαίνω ξανά ότι ο απλός, ευθύγραμμος και λιγότερο κοστοβόρος τρόπος είναι να το περάσεις λάθρα (disclaimer: σε καμία περίπτωση δεν τον επικροτώ)
