Παραθέτω μια σειρά φώτο από λούσιμο μέχρι τελικό αποτέλεσμα με χτένισμα παρόμοιο με αυτό που έκανα σε σχέση με το σγουρό για να δούμε διαφορές στην κάλυψη και ειδικά στην ομοιομορφία. Για να το πετύχω δεν χρησιμοποίησα πιστολάκι αλλά στέγνωμα με πετσέτα για να το σγουρίνω λίγο περισσότερο.
Εντελώς υγρό, μόλις έχω βγει από λούσιμο
Ένα πρώτο στέγνωμα με πετσέτα.
Πιο καλό στέγνωμα με πετσέτα.
Πανοραμική στο γνωστό χώρο γραφείου (για σύγκριση με τις προηγούμενες φώτο) με φλας πάνω στο μαλλί σε απόσταση 40cm.
Πανοραμική στον ίδιο χώρο αλλά σε απόσταση 20cm με φλας πάνω στρ μαλλί. Εδώ αρχίζει και φαίνεται στο τέλος της ζώνης C η μικρότερη φύτευση.
Στα 20cm με φλας.
Πανοραμική κοντινή στα 20cm με εξωτερικό φως διάχυσης για να μην υπάρχουν ούτε σκιές ούτε υπερέκθεση και να είναι εμφανείς όλες οι λεπτομέρεις. Κάμερα ζουμ (x2) από iphone X. Από τεχνικής πλευράς η πιο αποκαλυπτική και σωστή φώτο. Και μια οδηγία για όσους βάζουν φώτο έξω. Στα επαγγελματικά στούντιο η φωτογράφηση δεν γίνεται με το φλας να χτυπάει στο κεφάλι αλλά με "ομπρέλες" που διαχέουν το φως στον χώρο για να δημιουργηθεί ικανό φως διάχυσης έτσι ώστε να υπάρχει ομοιόμορφος φωτισμός χωρίς σκιές και να φαίνονται όλες οι λεπτομέρειες. Σε εξωτερικούς χώρους αυτό επιτυγχάνεται με φώτο σε σημεία που ο ήλιος ΔΕΝ χτυπάει κατευθείαν στο κεφάλι αλλά δεν είναι και στη σκιά.
Εν κατακλείδι αυτό που παρατηρώ είναι ότι η ελαφρώς σπαστή τρίχα κάνει θαύματα όσον αφορά την ομοιομορφία στην κάλυψη. Μπορεί να μην δίνει όγκο στο κεφάλι (αν και με jel μπορείς να κάνεις μπροστά "κοκκορακι" δίνοντας αυτή την ψευδαισθηση) αλλά από την άλλη καλύπτει ομοιόμορφα όλη την περιοχή χωρίς εμφανή κενά, χαρακτηριστικό του σγουρού μαλλιού όταν μπλέκει.