Απ: περουκες
Kaith σε γενικες γραμμες συμφωνω μαζι σου οτι το θεμα περουκα για εμας που αντιμετωπιζουμε αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να σταματήσει να είναι ταμπού. στην τελική γιατί ειναι καλύτερα να τα ακουμπάμε σε γιατρούς να βαζουμε ότι να 'ναι στα κεφάλια μας, να κανουμε ορμονικές θεραπείες με αμφίβολα αποτελέσματα και να γινόμαστε πειραματόζωα για ένα πρόβλημα που προφανώς κανένας γιατρός δεν θεωρεί αρκετά σημαντικό για να αφιερώσει χρόνο και μελέτες. Όπως εχω ξαναγράψει και παλιότερα αντιμετωπίζω αυτό το πρόβλημα 3 χρόνια, από τα 35 μου, εχω βάλει ότι λοσιον μπορεις να φανταστεις, μινοξιδίλη 2%, 5%, botafex, regain, hairway,σε spray σε αφρό, σε ότι μορφή κυκλοφορούν παιρνω πολυβιταμινες τα τελευταία 3 χρόνια, παίρνω αντισυλληπτικά τα τελευταία 2,5 χρόνια που μου δημιούργησαν κατάθλιψη, τα άλλαξα κι έχω φριχτή κατακράτηση υγρών σε αυτά συμπληρώθηκαν και androcur γιατί μετα απο τοσα χρόνια κι εξετάσεις ανιχνέυθηκε η ανδροστενεδιόνη ελαφρως τσιμπημένη, και κάνοντας τριχοριζόγραμμα στου συγγρού ανακαλύπτω ότι έχω αναγενεις κάτω από 10 % και δυστροφικές γύρω στο 63% !!!!
Βλέποντας στις σελίδες που παραπέμπεις οι λύσεις είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσες, διάβασα μάλιστα στο hair-solved ότι υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις γυναικών που αποκτώντας μαλλιά με αυτόν τον τρόπο, σταμάτησαν να ανησυχουν για την εμφάνισή τους, χαλάρωσαν και ειχαν μεχρι και πλήρη επανέκφυση. Δεν αμφισβητώ ότι οι λύσεις λοσιόν, ορμονοθεραπείες, αντιανδρογόνα κλπ βοηθουν σε πολλές περιπτώσεις. Όμως σε κάποιες περιπτώσεις που τραβάνε χρόνια και δεν βοηθούν, δεν θα έπρεπε να ειναι ταμπου ούτε το θέμα της περούκας, ούτε της προσθετικής μαλλιών με λύσεις όπως της hair-solved. Φανταστήτε μια γυναίκα που χάνει σιγά σιγά μαλλιά και τσακίζεται ψυχολογικά κάθε μέρα, να έβρισκε το κουράγιο να έκοβε τα μαλλιά της πολύ κοντά, ή ακόμα και να τα ξύριζε, να αποδεχόταν την εικόνα της έτσι, χωρίς να γυρίζει το κεφάλι από τον καθρέφτη και για το εξωτερικό περιβάλλον ή τη δουλειά να φορούσε περούκα χωρίς να αισθάνεται άσχημα γι αυτό. Δεν θα είχε μεγαλύτερες πιθανότητες με καλή ψυχολογία και χωρίς να αναρωτιέται αν φεγγίζει το κεφάλι της να βοηθήσει και την όποια θεραπεία της? Στην ουσία αισθανόμαστε άσχημα γιατί δεν υπάρχουν γυναίκες - πρότυπα με το πρόβλημά μας, που να βγαίνουν μπροστα και να μην εχουν πρόβλημα να παραδεχθούν ότι έχουν αλωπεκία! Κάτσε και δες όμως και στην τηλεόραση, πόσες γυναίκες "σταρ" (δεν μου αρέσει η λέξη, όμως καταλαβαίνεις τι εννοώ) έχουν δικά τους μαλλιά και δεν φοράνε περούκα (ανύπαρκτες χωρίστρες κατ'αρχην, πως γίνεται αυτό??) ή άπειρες τρέσες!!!!! Έλεος δηλαδη!!!
Τελος πάντων κορίτσια, έχει εντοπίσει καμία σας, τέτοιου είδους λύση να εφαρμόζεται στην Ελλάδα ? Διότι άντε και πας στην Αγγλία να το φτιάξεις, με το κάθε 1-1,5 μήνα εφαρμογή τι γίνεται ?
Εύχομαι κουράγιο σε όλες και κρατήστε ψηλά το ηθικό σας. Είμαστε πολλές (πιο πολλές απ'οτι φαίνεται
)
