Καλησπέρα σας συναγωνιστές. Με αφορμή το θέμα "πυκνότητα hairline SOS" και την πολύ όμορφη συζήτηση που κάναμε αποφάσισα να ανοίξω ακόμα ένα. Αυτή την φορά θέλω να μιλήσουμε για τις τεχνικές εισαγωγής μοσχευμάτων.
Ως γνωστόν, είτε μιλάμε για strip είτε για Fue, δυο είναι οι γνωστοί τρόποι εμφύτευσης :
Ο πρώτος είναι με άνοιγμα μικρών οπών στο κεφάλι σε τυχαία επιλογή αλλά με συγκεκριμένη φορά και βάθος, και έπειτα εισαγωγή των μοσχευμάτων με χειρουργική λαβίδα...
και Ο δεύτερος είναι η εισαγωγή των μοσχευμάτων σε ειδικό εργαλείο που ονομάζεται implanter (choi, Lion, Dhi) διαμέτρου 0.8 , 0.9 ή 1.1 χιλιοστού και έπειτα άμεση εμφύτευση στο κεφάλι του ασθενούς χωρίς την δημιουργία οπών.Ο implanter χρησιμοποιεί την μέθοδο "stick and place". Με την βοήθεια της βελόνας και το πάτημα ενός κουμπιού το μόσχευμα μπαίνει σε ακριβή φορά και βάθος πλήρως ελεγχόμενα απο το γιατρό. Ωστόσο, πολύ ισχυρίζονται, ανάμεσα τους και κάποιοι έμπειροι γιατροί οτι το ποσοστό επιβίωσης των τριχοθυλακίων με αυτή την μέθοδο μειώνεται αφού υπάρχει τραυματισμός κατα την εισαγωγή τους. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό έχει να κάνει με την διάμετρο των τριχών και το αν είναι σπαστές ή κατσαρές. Έχει αποδειχθεί οτι ο implanter σε ασιατικές χώρες έχει ποσοστό επιτυχίας 90-96% και αυτό γιατί οι άνθρωποι απο την ανατολή έχουν ίσια μαλλιά και με μεγάλη διάμετρο τρίχας. Αντίθετα οι Ευρωπαίοι με λεπτότερη τρίχα και διαφορετική υφή δυσκολεύουν την εισαγωγή του τριχοθυλακίου στον implanter. Πόσο αλήθεια είναι αυτό όμως, και γιατί αν είναι τόσο καλό το εργαλείο δεν το χρησιμοποιούν όλοι;
Πάμε να δούμε πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα έτσι όπως καταγράφηκαν από τους γιατρούς που το χρησιμοποίησαν :
Τα μειονεκτήματα τώρα..
Και φτάνουμε στο σημείο να ρωτήσουμε : Aξίζει η μεταμόσχευση μας να γίνει με τον παραδοσιακό τρόπο οπών-λαβίδων ή με το implanter;
Και εδώ έρχονται οι δικές σας απαντήσεις που θα ορίσουν και την εξέλιξη της συζήτησης μας..
Ως γνωστόν, είτε μιλάμε για strip είτε για Fue, δυο είναι οι γνωστοί τρόποι εμφύτευσης :
Ο πρώτος είναι με άνοιγμα μικρών οπών στο κεφάλι σε τυχαία επιλογή αλλά με συγκεκριμένη φορά και βάθος, και έπειτα εισαγωγή των μοσχευμάτων με χειρουργική λαβίδα...
και Ο δεύτερος είναι η εισαγωγή των μοσχευμάτων σε ειδικό εργαλείο που ονομάζεται implanter (choi, Lion, Dhi) διαμέτρου 0.8 , 0.9 ή 1.1 χιλιοστού και έπειτα άμεση εμφύτευση στο κεφάλι του ασθενούς χωρίς την δημιουργία οπών.Ο implanter χρησιμοποιεί την μέθοδο "stick and place". Με την βοήθεια της βελόνας και το πάτημα ενός κουμπιού το μόσχευμα μπαίνει σε ακριβή φορά και βάθος πλήρως ελεγχόμενα απο το γιατρό. Ωστόσο, πολύ ισχυρίζονται, ανάμεσα τους και κάποιοι έμπειροι γιατροί οτι το ποσοστό επιβίωσης των τριχοθυλακίων με αυτή την μέθοδο μειώνεται αφού υπάρχει τραυματισμός κατα την εισαγωγή τους. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό έχει να κάνει με την διάμετρο των τριχών και το αν είναι σπαστές ή κατσαρές. Έχει αποδειχθεί οτι ο implanter σε ασιατικές χώρες έχει ποσοστό επιτυχίας 90-96% και αυτό γιατί οι άνθρωποι απο την ανατολή έχουν ίσια μαλλιά και με μεγάλη διάμετρο τρίχας. Αντίθετα οι Ευρωπαίοι με λεπτότερη τρίχα και διαφορετική υφή δυσκολεύουν την εισαγωγή του τριχοθυλακίου στον implanter. Πόσο αλήθεια είναι αυτό όμως, και γιατί αν είναι τόσο καλό το εργαλείο δεν το χρησιμοποιούν όλοι;
Πάμε να δούμε πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα έτσι όπως καταγράφηκαν από τους γιατρούς που το χρησιμοποίησαν :
- Ικανοποιητικός αριθμός επιβίωσης μοσχευμάτων
- Μειωμένη αιμορραγία κατά την εισαγωγή στην λήπτρια
- Ελάχιστος τραυματισμός κατά την μεταχείριση των μοσχευμάτων
- Μικρότερος χρόνος συνεδρίας (με μια εξειδικευμένη ομάδα)
- Λιγότερη επεμβατικότητα
- Γρηγορότερος χρόνος επούλωσης λήπτριας
Τα μειονεκτήματα τώρα..
- Περισσότερος χρόνος εκπαίδευσης του προσωπικού
- Περισσότερος χρόνος συνεδρίας αν το προσωπικό δεν έχει εμπειρία με το εργαλείο
- Συνήθως ακριβότερες επεμβάσεις
- Συχνή αλλαγή των βελόνων ορισμένες φορές
- Τα δίτριχα και τρίτριχα θυλάκια χρειάζονται μεγαλύτερου διαμέτρου βελόνες
- Σε περίπτωση απειρίας του γιατρού τα θυλάκια μπορούν να εμφυτευτούν βαθύτερα απο το προβλεπόμενο
- Σε περίπτωση που η δότρια δεν είναι κουρεμένη 1-2 εκατοστά απαιτείται περισσότερος χρόνος εισαγωγής των μοσχευμάτων στο implanter.
Και φτάνουμε στο σημείο να ρωτήσουμε : Aξίζει η μεταμόσχευση μας να γίνει με τον παραδοσιακό τρόπο οπών-λαβίδων ή με το implanter;
Και εδώ έρχονται οι δικές σας απαντήσεις που θα ορίσουν και την εξέλιξη της συζήτησης μας..