elenaV

Hey! Είμαι η Έλενα και μόλις ανακάλυψα το φόρουμ. Έχω συγκινηθεί τόσο πολύ που διαβάζω πράγματα τόσο γνώριμα και πράγματα που έχω περάσει κι εγώ -κι ακόμα περνάω-.. Το πρόβλημα μου (ανδρογενετική αλωπεκία) ξεκίνησε στα 16 (είμαι 24) και από τότε το παλεύω σωματικά και ψυχικά.. Δεν έδρασα αμέσως γιατί οι δικοί μου πίστευαν ότι περνάω κρίση εφηβείας. Επιδεινώθηκε δραματικά τα τελευταία χρόνια. Πέρυσι τον Σεπτέμβριο ξεκίνησα θεραπεία σε ένα μεγάλο δερματολογικο ιατρείο στην Αθήνα και είδα αποτελέσματα. Ενθουσιαστηκα. Τώρα πάλι πτωτική πορεία.. Έχω κουραστεί και με ταλαιπωρεί πάρα πολύ ψυχολογικά όλο αυτό. Δεν θέλω να είμαι μια ζωή με λοσιόν, ενεσεις, σκούφους και μαντήλια στο κεφάλι. Είναι η πρώτη φορά που μπαίνω σε φόρουμ και δεν ξέρω κανέναν εδώ, αλλά αισθάνομαι μεγάλη άνεση και οικειότητα. Επιτέλους υπάρχουν κι άλλοι που ξέρουν πως είναι. Σορρυ για την κατάθεση ψυχής.