ApofasismenosPsyxakias
Καραφλοφυτευθείς Νεο-Κουκλεντές
Μάγκες, συναγωνιστές, αυτάδελφοι καραφλομαχητές.
Έγινε. Κουναβοκαραφλοφύτεψις. Μετά από 10 χρόνια αγωνίας, φοβίας με τον αέρα, τα φλάς, το νερό και περίπου το 80% των συνθηκών φωτισμού εκεί έξω, μετά από 10 χρόνια ολοένα κοντύτερων κομμώσεων και εσχάτως θλιβερών πλαγιοδανείων, έγινα άνθρωπος. Το τεράστιο αυτό βήμα το χρωστάω σε τούτο 'δω το φόρουμ, που με δίδαξε κυριολεκτικά τα πάντα για την τεράστια μάχη που δίνουν εκατομμύρια άνδρες με αυτή την υπέρτατη αδικία.
Δεν θέλω να γίνω εντελώς γραφικό τσίρκο και να πλατειάσω αχρείαστα, οπότε θα προσπαθήσω παιδιά κάπως να μαζέψω την κριτική.
ΤL;DR Για Όσους Θεωρούν τους 150 Χαρακτήρες Υπερβολικά Πολλούς :
950 μονά
2150 διπλά
1450 πολύτριχα.
Τοποθέτηση 2500 ζώνη Α με πυκνότητα 45 FU/Cm2, ζώνη Β 1000 με νομίζω 40 FU/Cm2 και στο μπιφτεκάκι άλλα 1000 με πυκνότητα 25FU/cm2 γιατί είχα εκεί αρκετό μαμίσιο μαλλάκι δυνατό ακόμη, ζωντανό.
Σύνολο, 4550. Μια μέρα, ξεκινήσαμε 8:30 το πρωϊ, έφυγα 7:30 το βράδυ, όλα μπόμπα. Ούτε πόνος, ούτε φαγούρα, ούτε πρήξιμο. Καθαρή δουλειά. Την επόμενη της επέμβασης πήγα να με ξεμπαντάρει και να με λούσουν. Πήρα φάρμακα και οδηγίες, ήπιαμε Τούρκικο καφεδάκι, γυρίσαμε φοβερές καγκουρίες για το Ίνστα του, γνώρισα κι έναν Ιταλό συναγωνιστή και πήγαμε να κρυφτούμε στο ξενοδοχείο μας να φυτρώσουμε.
Ακολουθεί λογοτεχνική περιγραφή για όσους βαριέστε στη δουλειά.
Το Πρόβλημά Μου/Πόσο Γαμωκαραφλός Ήμουν : Είχα φτάσει ως τα 38 ως πλούσιο ΝW3. Μήτε και σκεφτόμουν σοβαρά τη φύτεψη. Η αυτοεικόνα μου ήταν αποδεκτή. Ποτέ δεν είχα πάρει αγωγή πέρα από Νιζοράλ και διάφορες έτσι ευχάριστες πολυβιταμίνες για να με δουλεύω. Από τα 38-40, έκοψα Νιζοράλ και πολυβιταμίνες και προέκυψαν ποικίλα ζόρια. Πήγα NW4 ΒΑΡΥ μέσα σε δύο χρόνια και μου έφυγαν τα ούρα. Δείτε κατάντια συναγωνιστές. Πρώτη φωτό με πλαγιοδάνειο να κρύβομαι και η δεύτερη και τρίτη αποκαλυπτικές του δράματος. Έπρεπε να κάνω κάτι άμεσα.
Γιατί Στο Γιαμάν; Τον Γιαμάν τον διάλεξα γιατί ήταν ο γιατρός με τις καλύτερες συστάσεις (τόσο εδώ όσο και στο ξενέζικο φόρουμ) που άντεχε η τσέπη μου. Η συγκυρία μου ήταν τώρα ή ποτέ και ο τολμών νικά. Η συννενοήση με την κλινική έγινε εύκολα μέσω WhatsApp. Κλείσαμε τις μέρες και το πακέτο ήταν φαντάζομαι το στάνταρ τους :
3250 ευρώ για 3500-4000 τριχοθυλάκια που εκτιμήθηκαν αρχικά, με όσα έξτρα βγουν στο προσωπικό consultation να είναι δωρεάν.
Στην τιμή περιλαμβάνονταν όλες οι μετακινήσεις από το αεροδρόμιο προς το ξενοδοχείο και την κλινική και τρία βράδια σε 5* ξενοδοχείο.
Ο γιατρός σου σχεδιάζει hairline, εκτιμά τα μοσχεύματα και σου κάνει τις τομές, ανοίγει τα κανάλια που θα φυτευτούν οι πολύτιμοι τριχοθύλακες. Οι τεχνικοί του σου κάνουν την εξαγωγή και το φύτεμα, με τον ίδιο να σκάει και να επιτηρεί σε τακτά χρονικά διαστήματα. Στα πολύ θετικά ότι παίρνει μάξιμουμ 2 περιστατικά την ημέρα.
Στο πακέτο περιλαμβάνονται τα σαμπουάν αποθεραπείας και τα φάρμακα που πρέπει να πάρεις, PRP ένεση πριν την επέμβαση και φιναστερίδη/μινοξιδίλη/saw palmetto (ό,τι πίνεις τελοσπάντων) για ένα εξάμηνο. Του είχα ξεκαθαρίσει πως δεν επρόκειτο να πάρω φίνα ή μίνοξ και δεν πίεσε καθόλου, ούτε αγχώθηκε.
Βγάζει αυτοπεποίθηση και αέρα ανθρώπου που το 'χει ψωμοτύρι. Ειδικεύεται κυρίως σε NW4-5 όπου θέλεις ΒΑΡΙΑ κάλυψη. Δεν ξέρω πως θα χειριζόταν 'καλλιτεχνικά' περιστατικά που θέλει κάποιος πχ να κατεβάσει hairline ή να χτίσει ένα NW2 σε τέλεια φυσικό ΝW1. Για την περίπτωσή μου που δεν ήθελα πια να είμαι άθλιος καραφλομπούμπουρας, ήταν ταμάμ. Επίσης, πήγα πολύ συνειδητοποιημένα χυμαδιό, δεν το φοβόμουν, ούτε ρώταγα πολλά. Είχα μελετήσει ψυχωτικά άπειρες παρουσιάσεις, οπότε είχα διαρκώς μια πολύ καλή εικόνα του τί συνέβαινε.
Σχεδιάσαμε hairline και μου είπε πως ήθελα 2500 μοσχεύματα μπροστά, με πυκνότητα 45 FU/Cm2, 1000 στη μέση με πυκνότητα 40 FU/Cm2 και 1000 στο μπιφτέκι με πυκνότητα 25 FU/Cm2 γιατί εκεί είχα πολλά και δυνατά μαμίσια μαλλιά. Μου πήραν αίμα για να φτιάξουν PRP, και με πήγαν μέσα για φωτογράφηση και ξύρισμα.
Ηot tip για καραφλαίνοντες πρώην τζόβενους : Μη φοβάστε την ξούρα. Σοβαρά. Τεράστια απελευθέρωση. Την έτρεμα. Με το που έφυγαν οι τρεις ψευτοτούφες από το κεφάλι μου και με είδα ζόρικο Ζουγανέλη, γέλασε το χείλι μου, είπα 'έλα ρε μαλάκα, μια χαρούλα είμαι'. Να μην το ξεγράψετε το ξούρισμα ώσπου να το κάνετε μια φορά δοκιμαστικά. Έτρεμα, αλλά δείτε :
Πήγαμε μέσα μετά, μου κάνει τις αναισθησίες, οι οποίες δεν είναι ευχάριστες (μπαίνει βελόνα και χύνει τσουχτερή ξυλοκαϊνη 10 φορές, γύρω γύρω στο κεφάλι, τσούζει και είναι δυσάρεστο αλλά κρατά 1 λεπτό βαριά βαριά) και βαράει και το PRP. To άνοιγμα των καναλιών πήρε μια ώρα. Ευχάριστη διαδικασία, ένα νανουριστικό χράτσα χράτσα χράτσα ακούς όσο ανοίγει τις τρούπες. Λέγαμε διάφορα ευχάριστα καφριλίκια όσο γινόταν η φτιάξη. Κράτησε μια ώρα αυτό.
Μετά είναι η χειρότερη ώρα, η εξαγωγή. Εκεί σε γυρνάνε μπρούμυτα στο μασαζοκρέβατο, με αποτέλεσμα να ζουπιέται το κάτω χείλος στα δόντια σου, το πετσί στο κούτελο στην τρουπημένη χερλάιν, με αποτέλεσμα να μη βολεύεσαι. Οι αναισθησίες εδώ πονάνε περισσότερο απ' όλες γιατί γίνονται πιο χαμηλά και ήταν η μόνη φάση που έσφιξα το κρεβάτι. Δυό λεπτά το πολύ κρατάνε, αλλά είναι με διαφορά το πιο επώδυνο κομμάτι της φάσης. Η ίδια η εξαγωγή έγινε με πιστολάκι και manual, πήρε 4 ώρες περίπου. Ακούγαμε ποιοτικό Τούρκικο σκυλοπόπ όσο έβγαζαν τα κορίτσια και έβαζα τα δυνατά μου να νταγκλάρω και να κοιμηθώ αλλά ήταν αρκετά άβολη η διαδικασία στο μπρούμυτα. Στα πλαϊνά, ΟΚ. Μπόνους ότι άνοιγες μάτι, έβλεπες το αιματάκι σου, τα τριχοθυλάκια να μπαίνουν στα πιατάκια με το hypothermosol, ζούσες το όνειρο πλαστικής στην Κολομβία σε ικανοποιητικό βαθμό.
Διάλειμμα για φαγητό (τιμιότατα καλαμάκια και καροτολάχανο από νταλικεροταβέρνα της γειτονιάς, με συγκίνησε βαθύτατα γιατί μου θύμισε τα κολατσιά που έτρωγα όταν δούλευα σε μια γαλέρα στην Πειραιώς. Η μεγάλη μου χαρά ήταν τα διαλείμματα, που πήγαινα για κρασί και καλαμάκια σε μια φορτηγατζοψησταριά και σιχαινόμουν μακάρια όλο τον κόσμο και πιότερο τον εαυτό μου που δούλευα εκεί μέσα) και περνάμε στο πιο χαλαρό κομμάτι, το φύτεμα.
Τέσσερις ωρίτσες καθιστοξαπλωμένος, μηδέν πόνος (ακόμα και η αναισθησία ήταν τίποτα σε σχέση με τις προηγούμενες) και θαυμάσια 90'ς Τούρκικα εντεχνοπόπ.
Τελειώσαμε αργά, με μπαντάρανε, ποστάρανε ένα κάρο στόριζ στο Ίνστα εκείνη την ημέρα και πήγα στο ξενοδοχείο.
Πόνος, φαγούρα, πρήξιμο, τίποτε, ούτε γι'αστείο.Την επόμενη, πήγα κι έβγαλα τον επίδεσμο, κάναμε πρώτο λούσιμο, ήπιαμε καφεδούμπες, γυρίσαμε Ινσταγκραμοβιντεάκι σε φάση 'ΓΙΑΤΡΕ ΜΑΣ ΞΑΝΑΔΩΣΕΣ ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΜΑΣ ΠΙΣΩ ΜΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ' και το όλο κλίμα ήταν έτσι ευχάριστο χυμαδιό. Δεν κοίταγε κανένας να παραστήσει το μεγαλοπαράγοντα, ήταν λίγο φάση πήγα βάρεσα τατουάζ και τώρα πίνουμε μπύρες όλοι μαζί και σχολιάζουμε το γαύρο. Κάποιοι μπορεί να ξενερώσουν μ'αυτό και να θέλουν περισσότερο 'χάι' ντύσιμο της φάσης, για τις ανάγκες μου ήταν ό,τι έπρεπε. Προσγειωμένο και ανθρώπινο.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο, όπου συνεχίσαμε τον χαβαλέ με τον αδερφό μου που είχε έρθει συνοδεία και ένα συναγωνιστή Ιταλό, επίσης NW4 που έβαλε 4660 την ίδια μέρα με μένα. Πόνος, πρήξιμο, φαγούρα, τίποτα. Είχε πολύ γούστο που το ξενοδοχείο δούλευε κυρίως με ιατρικό τουρισμό οπότε στο πρωϊνό μέτραγες φτιαγμένες μύτες, μπαλονάκια, βυζιά, μαλλιά, οριακά έπαιζες στοίχημα τί γκρουπάκι θα σου σκάσει.
Γενικά βγήκε ένα τριήμερο μούρλια, περάσαμε πολύ όμορφα. Αν μπείτε στο Ίνστα του γιατρού, έχει μπόλικα στόριζ και reels από τη συνεδρία μας. Εν αναμονή του αποτελέσματος τώρα!
Αν είστε μιας κάποιας ηλικίας και το σκέφτεστε καιρό, να το κάνετε. Είναι τρομερή ανακούφιση. Και μόνο που σε βλέπεις με hairline για πρώτη φορά μετά από ΧΥ χρόνια, χέζεσαι πάνω σου, είναι ασύλληπτο το boost αυτοπεποίθησης που παίρνεις μόλις σε ξαναβλέπεις όπως σε θυμόσουν. Να μη φοβάστε. Ο Γιαμάν ξηγήθηκε πολύ ωραία και τώρα χαλαρά, περιμένω να δω πότε θα γίνω Λούλης Κουκλεντές να τρίξουν ξανά τα πάλκα.
Έγινε. Κουναβοκαραφλοφύτεψις. Μετά από 10 χρόνια αγωνίας, φοβίας με τον αέρα, τα φλάς, το νερό και περίπου το 80% των συνθηκών φωτισμού εκεί έξω, μετά από 10 χρόνια ολοένα κοντύτερων κομμώσεων και εσχάτως θλιβερών πλαγιοδανείων, έγινα άνθρωπος. Το τεράστιο αυτό βήμα το χρωστάω σε τούτο 'δω το φόρουμ, που με δίδαξε κυριολεκτικά τα πάντα για την τεράστια μάχη που δίνουν εκατομμύρια άνδρες με αυτή την υπέρτατη αδικία.
Δεν θέλω να γίνω εντελώς γραφικό τσίρκο και να πλατειάσω αχρείαστα, οπότε θα προσπαθήσω παιδιά κάπως να μαζέψω την κριτική.
ΤL;DR Για Όσους Θεωρούν τους 150 Χαρακτήρες Υπερβολικά Πολλούς :
950 μονά
2150 διπλά
1450 πολύτριχα.
Τοποθέτηση 2500 ζώνη Α με πυκνότητα 45 FU/Cm2, ζώνη Β 1000 με νομίζω 40 FU/Cm2 και στο μπιφτεκάκι άλλα 1000 με πυκνότητα 25FU/cm2 γιατί είχα εκεί αρκετό μαμίσιο μαλλάκι δυνατό ακόμη, ζωντανό.
Σύνολο, 4550. Μια μέρα, ξεκινήσαμε 8:30 το πρωϊ, έφυγα 7:30 το βράδυ, όλα μπόμπα. Ούτε πόνος, ούτε φαγούρα, ούτε πρήξιμο. Καθαρή δουλειά. Την επόμενη της επέμβασης πήγα να με ξεμπαντάρει και να με λούσουν. Πήρα φάρμακα και οδηγίες, ήπιαμε Τούρκικο καφεδάκι, γυρίσαμε φοβερές καγκουρίες για το Ίνστα του, γνώρισα κι έναν Ιταλό συναγωνιστή και πήγαμε να κρυφτούμε στο ξενοδοχείο μας να φυτρώσουμε.
Ακολουθεί λογοτεχνική περιγραφή για όσους βαριέστε στη δουλειά.
Το Πρόβλημά Μου/Πόσο Γαμωκαραφλός Ήμουν : Είχα φτάσει ως τα 38 ως πλούσιο ΝW3. Μήτε και σκεφτόμουν σοβαρά τη φύτεψη. Η αυτοεικόνα μου ήταν αποδεκτή. Ποτέ δεν είχα πάρει αγωγή πέρα από Νιζοράλ και διάφορες έτσι ευχάριστες πολυβιταμίνες για να με δουλεύω. Από τα 38-40, έκοψα Νιζοράλ και πολυβιταμίνες και προέκυψαν ποικίλα ζόρια. Πήγα NW4 ΒΑΡΥ μέσα σε δύο χρόνια και μου έφυγαν τα ούρα. Δείτε κατάντια συναγωνιστές. Πρώτη φωτό με πλαγιοδάνειο να κρύβομαι και η δεύτερη και τρίτη αποκαλυπτικές του δράματος. Έπρεπε να κάνω κάτι άμεσα.
3250 ευρώ για 3500-4000 τριχοθυλάκια που εκτιμήθηκαν αρχικά, με όσα έξτρα βγουν στο προσωπικό consultation να είναι δωρεάν.
Στην τιμή περιλαμβάνονταν όλες οι μετακινήσεις από το αεροδρόμιο προς το ξενοδοχείο και την κλινική και τρία βράδια σε 5* ξενοδοχείο.
Ο γιατρός σου σχεδιάζει hairline, εκτιμά τα μοσχεύματα και σου κάνει τις τομές, ανοίγει τα κανάλια που θα φυτευτούν οι πολύτιμοι τριχοθύλακες. Οι τεχνικοί του σου κάνουν την εξαγωγή και το φύτεμα, με τον ίδιο να σκάει και να επιτηρεί σε τακτά χρονικά διαστήματα. Στα πολύ θετικά ότι παίρνει μάξιμουμ 2 περιστατικά την ημέρα.
Στο πακέτο περιλαμβάνονται τα σαμπουάν αποθεραπείας και τα φάρμακα που πρέπει να πάρεις, PRP ένεση πριν την επέμβαση και φιναστερίδη/μινοξιδίλη/saw palmetto (ό,τι πίνεις τελοσπάντων) για ένα εξάμηνο. Του είχα ξεκαθαρίσει πως δεν επρόκειτο να πάρω φίνα ή μίνοξ και δεν πίεσε καθόλου, ούτε αγχώθηκε.
Βγάζει αυτοπεποίθηση και αέρα ανθρώπου που το 'χει ψωμοτύρι. Ειδικεύεται κυρίως σε NW4-5 όπου θέλεις ΒΑΡΙΑ κάλυψη. Δεν ξέρω πως θα χειριζόταν 'καλλιτεχνικά' περιστατικά που θέλει κάποιος πχ να κατεβάσει hairline ή να χτίσει ένα NW2 σε τέλεια φυσικό ΝW1. Για την περίπτωσή μου που δεν ήθελα πια να είμαι άθλιος καραφλομπούμπουρας, ήταν ταμάμ. Επίσης, πήγα πολύ συνειδητοποιημένα χυμαδιό, δεν το φοβόμουν, ούτε ρώταγα πολλά. Είχα μελετήσει ψυχωτικά άπειρες παρουσιάσεις, οπότε είχα διαρκώς μια πολύ καλή εικόνα του τί συνέβαινε.
Σχεδιάσαμε hairline και μου είπε πως ήθελα 2500 μοσχεύματα μπροστά, με πυκνότητα 45 FU/Cm2, 1000 στη μέση με πυκνότητα 40 FU/Cm2 και 1000 στο μπιφτέκι με πυκνότητα 25 FU/Cm2 γιατί εκεί είχα πολλά και δυνατά μαμίσια μαλλιά. Μου πήραν αίμα για να φτιάξουν PRP, και με πήγαν μέσα για φωτογράφηση και ξύρισμα.
Ηot tip για καραφλαίνοντες πρώην τζόβενους : Μη φοβάστε την ξούρα. Σοβαρά. Τεράστια απελευθέρωση. Την έτρεμα. Με το που έφυγαν οι τρεις ψευτοτούφες από το κεφάλι μου και με είδα ζόρικο Ζουγανέλη, γέλασε το χείλι μου, είπα 'έλα ρε μαλάκα, μια χαρούλα είμαι'. Να μην το ξεγράψετε το ξούρισμα ώσπου να το κάνετε μια φορά δοκιμαστικά. Έτρεμα, αλλά δείτε :
Πήγαμε μέσα μετά, μου κάνει τις αναισθησίες, οι οποίες δεν είναι ευχάριστες (μπαίνει βελόνα και χύνει τσουχτερή ξυλοκαϊνη 10 φορές, γύρω γύρω στο κεφάλι, τσούζει και είναι δυσάρεστο αλλά κρατά 1 λεπτό βαριά βαριά) και βαράει και το PRP. To άνοιγμα των καναλιών πήρε μια ώρα. Ευχάριστη διαδικασία, ένα νανουριστικό χράτσα χράτσα χράτσα ακούς όσο ανοίγει τις τρούπες. Λέγαμε διάφορα ευχάριστα καφριλίκια όσο γινόταν η φτιάξη. Κράτησε μια ώρα αυτό.
Μετά είναι η χειρότερη ώρα, η εξαγωγή. Εκεί σε γυρνάνε μπρούμυτα στο μασαζοκρέβατο, με αποτέλεσμα να ζουπιέται το κάτω χείλος στα δόντια σου, το πετσί στο κούτελο στην τρουπημένη χερλάιν, με αποτέλεσμα να μη βολεύεσαι. Οι αναισθησίες εδώ πονάνε περισσότερο απ' όλες γιατί γίνονται πιο χαμηλά και ήταν η μόνη φάση που έσφιξα το κρεβάτι. Δυό λεπτά το πολύ κρατάνε, αλλά είναι με διαφορά το πιο επώδυνο κομμάτι της φάσης. Η ίδια η εξαγωγή έγινε με πιστολάκι και manual, πήρε 4 ώρες περίπου. Ακούγαμε ποιοτικό Τούρκικο σκυλοπόπ όσο έβγαζαν τα κορίτσια και έβαζα τα δυνατά μου να νταγκλάρω και να κοιμηθώ αλλά ήταν αρκετά άβολη η διαδικασία στο μπρούμυτα. Στα πλαϊνά, ΟΚ. Μπόνους ότι άνοιγες μάτι, έβλεπες το αιματάκι σου, τα τριχοθυλάκια να μπαίνουν στα πιατάκια με το hypothermosol, ζούσες το όνειρο πλαστικής στην Κολομβία σε ικανοποιητικό βαθμό.
Διάλειμμα για φαγητό (τιμιότατα καλαμάκια και καροτολάχανο από νταλικεροταβέρνα της γειτονιάς, με συγκίνησε βαθύτατα γιατί μου θύμισε τα κολατσιά που έτρωγα όταν δούλευα σε μια γαλέρα στην Πειραιώς. Η μεγάλη μου χαρά ήταν τα διαλείμματα, που πήγαινα για κρασί και καλαμάκια σε μια φορτηγατζοψησταριά και σιχαινόμουν μακάρια όλο τον κόσμο και πιότερο τον εαυτό μου που δούλευα εκεί μέσα) και περνάμε στο πιο χαλαρό κομμάτι, το φύτεμα.
Τέσσερις ωρίτσες καθιστοξαπλωμένος, μηδέν πόνος (ακόμα και η αναισθησία ήταν τίποτα σε σχέση με τις προηγούμενες) και θαυμάσια 90'ς Τούρκικα εντεχνοπόπ.
Τελειώσαμε αργά, με μπαντάρανε, ποστάρανε ένα κάρο στόριζ στο Ίνστα εκείνη την ημέρα και πήγα στο ξενοδοχείο.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο, όπου συνεχίσαμε τον χαβαλέ με τον αδερφό μου που είχε έρθει συνοδεία και ένα συναγωνιστή Ιταλό, επίσης NW4 που έβαλε 4660 την ίδια μέρα με μένα. Πόνος, πρήξιμο, φαγούρα, τίποτα. Είχε πολύ γούστο που το ξενοδοχείο δούλευε κυρίως με ιατρικό τουρισμό οπότε στο πρωϊνό μέτραγες φτιαγμένες μύτες, μπαλονάκια, βυζιά, μαλλιά, οριακά έπαιζες στοίχημα τί γκρουπάκι θα σου σκάσει.
Γενικά βγήκε ένα τριήμερο μούρλια, περάσαμε πολύ όμορφα. Αν μπείτε στο Ίνστα του γιατρού, έχει μπόλικα στόριζ και reels από τη συνεδρία μας. Εν αναμονή του αποτελέσματος τώρα!
Αν είστε μιας κάποιας ηλικίας και το σκέφτεστε καιρό, να το κάνετε. Είναι τρομερή ανακούφιση. Και μόνο που σε βλέπεις με hairline για πρώτη φορά μετά από ΧΥ χρόνια, χέζεσαι πάνω σου, είναι ασύλληπτο το boost αυτοπεποίθησης που παίρνεις μόλις σε ξαναβλέπεις όπως σε θυμόσουν. Να μη φοβάστε. Ο Γιαμάν ξηγήθηκε πολύ ωραία και τώρα χαλαρά, περιμένω να δω πότε θα γίνω Λούλης Κουκλεντές να τρίξουν ξανά τα πάλκα.
