Καλησπέρα σε όλους.
Αποφάσισα και γω να μοιραστώ την εμπειρία μου, βλέποντας ότι αρκετοί αντιμετωπίζουν εδώ το ίδιο πρόβλημα υγείας.Γιατι για μένα και για πολλούς ειδικούς η ΑΑ είναι ένα δυνητικό πρόβλημα υγείας.Περισσοτερο παρακινηθηκα από το ποστ ενός συνομιληκου μου,που ήταν πραγματικά λες και το έγραψα εγώ.
Είμαι 27 ετών και τα πρώτα σημάδια αραίωσης ξεκίνησαν στα 17,ναι καλά διαβάζετε.Ηδη πριν κλείσω τα 19 μου είχα αραίωση διόλου ευκαταφρόνητη στο μπροστά μέρος.Ξεκινησα λοιπόν με μινοξιδιλη οπως οι περισσότεροι.Παροτι το ακολουθούσα πιστά,δεν έβλεπα αποτέλεσμα, άρχισε ήδη να με ενοχλεί πάρα πολύ και τότε έκανα το μεγαλύτερο λάθος που μπορούσα.Πηγε η μητέρα μου στη ΔΕΘ στο περίπτερο μιας κλινικής και έκλεισε μεταμόσχευση.Χωρις περαιτέρω έρευνα.Δεχτηκα λοιπόν με ένα σχετικά μικρό κόστος και σταμάτησα κάθε θεραπεία γιατί μου είπαν ότι θα σου βάζουμε οπότε χρειάζεται και θα έχεις μια χαρά μαλλιά.Αποτελεσμα μετά από περίπου ενάμιση χρόνο να έχω ένα κάκιστο αποτέλεσμα μπροστά, διαλυμένη δοτρια περιοχή που δεν μου επιτρέπει να κουρευω τα μαλλιά μου κοντά και διάσπαρτη αραίωση στο υπόλοιπο του κεφαλιού.Πλεον με τα χρόνια η κατάσταση προοδευτικά χειροτέρεψε και έχω φτάσει στα 27 μου να έχω το κούρεμα του 80χρονου θείου μου.Εχω διαλυθεί ψυχολογικά,δεν θέλω να βγαίνω έξω,δεν γνωρίζω κοπέλες,δεν φλερτάρω,δεν ζω.Παλευω στον καθρέφτη να καμουφλαρω ότι μπορώ αλλά δεν.Καθημερινα γίνομαι λήπτης προσβολών,όπως σκύψε λίγο να χτενιστω,το καλοκαίρι να σε πάρουμε για φωτοβολταϊκο και διάφορα τέτοια που λίγο πολύ όλοι έχουμε ακούσει.
Σε μένα που έχασα και τον πατέρα μου στα 16 και έχω και κατάθλιψη η ΑΑ είναι το μαρτύριο της σταγόνας.Δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο.Ζω για τη μέρα που θα έχω μαλλιά.Θα κάνω τα πάντα για να τα αποκτήσω.Υπερβολη? Ίσως.Παρ όλα αυτά έτσι νιώθω.Πηγα πριν ένα μήνα σε δύο κλινικές.Οι μεν μου είπαν να κάνω απλά ένα prp, χωρίς καμία αγωγή,με κόστος γύρω στα 600,οι δε μεταμόσχευση,prp και αγωγή στα 7.200.Ποιον να πιστέψεις?Και παρότι δεν τα έχω τα 7.200 αν μου επιβεβαιώσουν ότι θα έχω αποτέλεσμα θα πουλήσω το σπιτι που μου άφησε ο παππούς μου και θα τα δώσω.Δεν θα ξαναβγω έξω,δεν θα ξαναβάλω βενζίνη στο αυτοκίνητο.Αρκει να πάψει αυτό το μαρτύριο.Τα μαλλιά είναι αρχοντιά ρε παιδιά.Ειναι κύρος.Η αραίωση είναι μιζέρια.Νιωθω ότι δεν αξίζω τίποτα ότι θα χάσω δουλειές,δεν θα βρω ποτέ κοπέλα.Και τις γυναίκες τις δικαιολογώ.Ποια νέα κοπέλα θέλει να έχει δίπλα το κακέκτυπο του πατέρα της?Να τα χάσεις στα 45 ναι.Οχι στα 23.Βαρεθηκα να ακούω τις ίδιες ανοησίες,για τον Τζέισον Στέιθαμ και τον Βιντ Ντίζελ και να φοράω τραγιασκα λες και ζούμε στο 30.Μεγαλο φαρμάκι η ΑΑ.Εκτος των άλλων είναι το βασικότερο σημάδι γήρανσης.Ειμαι με συνομιληκους μου και με κάνουν πάντα για μεγαλύτερο.Θα ανεβάσω και φωτογραφίες για να μου πείτε τις απόψεις σας.Θερμη παράκληση,να μου απαντήσουν μόνο άτομα με το ίδιο πρόβλημα,ή άτομα που είναι σχετικά.Τα "δεν είναι σημαντικα τα μαλλιά" τα έχω ακούσει πολλές φορές.
Αποφάσισα και γω να μοιραστώ την εμπειρία μου, βλέποντας ότι αρκετοί αντιμετωπίζουν εδώ το ίδιο πρόβλημα υγείας.Γιατι για μένα και για πολλούς ειδικούς η ΑΑ είναι ένα δυνητικό πρόβλημα υγείας.Περισσοτερο παρακινηθηκα από το ποστ ενός συνομιληκου μου,που ήταν πραγματικά λες και το έγραψα εγώ.
Είμαι 27 ετών και τα πρώτα σημάδια αραίωσης ξεκίνησαν στα 17,ναι καλά διαβάζετε.Ηδη πριν κλείσω τα 19 μου είχα αραίωση διόλου ευκαταφρόνητη στο μπροστά μέρος.Ξεκινησα λοιπόν με μινοξιδιλη οπως οι περισσότεροι.Παροτι το ακολουθούσα πιστά,δεν έβλεπα αποτέλεσμα, άρχισε ήδη να με ενοχλεί πάρα πολύ και τότε έκανα το μεγαλύτερο λάθος που μπορούσα.Πηγε η μητέρα μου στη ΔΕΘ στο περίπτερο μιας κλινικής και έκλεισε μεταμόσχευση.Χωρις περαιτέρω έρευνα.Δεχτηκα λοιπόν με ένα σχετικά μικρό κόστος και σταμάτησα κάθε θεραπεία γιατί μου είπαν ότι θα σου βάζουμε οπότε χρειάζεται και θα έχεις μια χαρά μαλλιά.Αποτελεσμα μετά από περίπου ενάμιση χρόνο να έχω ένα κάκιστο αποτέλεσμα μπροστά, διαλυμένη δοτρια περιοχή που δεν μου επιτρέπει να κουρευω τα μαλλιά μου κοντά και διάσπαρτη αραίωση στο υπόλοιπο του κεφαλιού.Πλεον με τα χρόνια η κατάσταση προοδευτικά χειροτέρεψε και έχω φτάσει στα 27 μου να έχω το κούρεμα του 80χρονου θείου μου.Εχω διαλυθεί ψυχολογικά,δεν θέλω να βγαίνω έξω,δεν γνωρίζω κοπέλες,δεν φλερτάρω,δεν ζω.Παλευω στον καθρέφτη να καμουφλαρω ότι μπορώ αλλά δεν.Καθημερινα γίνομαι λήπτης προσβολών,όπως σκύψε λίγο να χτενιστω,το καλοκαίρι να σε πάρουμε για φωτοβολταϊκο και διάφορα τέτοια που λίγο πολύ όλοι έχουμε ακούσει.
Σε μένα που έχασα και τον πατέρα μου στα 16 και έχω και κατάθλιψη η ΑΑ είναι το μαρτύριο της σταγόνας.Δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο.Ζω για τη μέρα που θα έχω μαλλιά.Θα κάνω τα πάντα για να τα αποκτήσω.Υπερβολη? Ίσως.Παρ όλα αυτά έτσι νιώθω.Πηγα πριν ένα μήνα σε δύο κλινικές.Οι μεν μου είπαν να κάνω απλά ένα prp, χωρίς καμία αγωγή,με κόστος γύρω στα 600,οι δε μεταμόσχευση,prp και αγωγή στα 7.200.Ποιον να πιστέψεις?Και παρότι δεν τα έχω τα 7.200 αν μου επιβεβαιώσουν ότι θα έχω αποτέλεσμα θα πουλήσω το σπιτι που μου άφησε ο παππούς μου και θα τα δώσω.Δεν θα ξαναβγω έξω,δεν θα ξαναβάλω βενζίνη στο αυτοκίνητο.Αρκει να πάψει αυτό το μαρτύριο.Τα μαλλιά είναι αρχοντιά ρε παιδιά.Ειναι κύρος.Η αραίωση είναι μιζέρια.Νιωθω ότι δεν αξίζω τίποτα ότι θα χάσω δουλειές,δεν θα βρω ποτέ κοπέλα.Και τις γυναίκες τις δικαιολογώ.Ποια νέα κοπέλα θέλει να έχει δίπλα το κακέκτυπο του πατέρα της?Να τα χάσεις στα 45 ναι.Οχι στα 23.Βαρεθηκα να ακούω τις ίδιες ανοησίες,για τον Τζέισον Στέιθαμ και τον Βιντ Ντίζελ και να φοράω τραγιασκα λες και ζούμε στο 30.Μεγαλο φαρμάκι η ΑΑ.Εκτος των άλλων είναι το βασικότερο σημάδι γήρανσης.Ειμαι με συνομιληκους μου και με κάνουν πάντα για μεγαλύτερο.Θα ανεβάσω και φωτογραφίες για να μου πείτε τις απόψεις σας.Θερμη παράκληση,να μου απαντήσουν μόνο άτομα με το ίδιο πρόβλημα,ή άτομα που είναι σχετικά.Τα "δεν είναι σημαντικα τα μαλλιά" τα έχω ακούσει πολλές φορές.