Η λυση μπορει να μην ειναι εκει που νομιζουμε... ;)

[Hopefull]

Γεια σας παιδια και καλως να μας ερθει το 2011.

Ηθελα να σας δωσω να διαβασετε κατι που ισως καταλαβετε πολλα απο το τι ακριβως πασχουν οι περισσοτεροι που εχουν προβλημα με τη τριχοπτωση σε σημειο να παιρνουν χαπια, να κανουν θεραπειες να κανουν μεταμοσχευσεις. Ειμαι σιγουρος οτι οι πιο πολλοι θα δειτε τον εαυτο σας μεσα απο αυτο το αρθρο και ισως να καταλαβετε και πολλα πραγματα αλλα και να προλαβετε δυσαρεστες καταστασεις.

Ανοιχτε το μυαλο σας και δειτε περα απο τη τριχοπτωση...τι μπορει να σας εχει προκαλεσει και αν ο τροπος που την πολεματε μπορει να κανει τα πραγματα χειροτερα μακροπροθεσμα. Σας προτεινω να το διαβασετε ολο προσεκτικα. Καλη χρονια σε ολους και να θυμαστε πανω απο ολα η υγεια σας μετραει, και το μυαλο μπορει πολυ ευκολα να αρρωστησει το σωμα. Γραφτε καθε κομπλεξικο στα π@π@ρι@ σας, προσεξτε τι κανετε στον εαυτο σας και χαρειτε τη ζωη σας γιατι πολυ απλα...μια ζωη την εχουμε

http://en.wikipedia.org/wiki/Body_dysmorphic_disorder

 

[Pierre]

Απ: Η λυση μπορει να μην ειναι εκει που νομιζουμε...

Άρα η λύση μπορεί να συνοδεύεται και απο την ψυχοθεραπεία?

Χμμ...το άρθρο μου άρεσε πολύ και πιστεύω πως το σύνδρομο αυτό, όντως πηγάζει απο την εφηβική ή παιδική ηλικία, όπου κάποιο γεγονός όντως μπορεί να πραγματικά να στιγματίσει προς την κατεύθυνση αυτή.

Το ερώτημα για μένα είναι το εξής:

Χρειάζεται στη θεραπεία για την τριχόπτωση (είτε μεταμόσχευση είτε φαρμακευτική αγωγή) να υπάρχει και η συνοδεία της ψυχοθεραπείας?
π.χ. Στις Η.Π.Α. τα μαιευτήρια παρέχουν και ψυχοθεραπεία για τις γυναίκες που υποβάλλονται σε έκτρωση...

 

[tatini]

Απ: Η λυση μπορει να μην ειναι εκει που νομιζουμε...

Η δυσμορφοβία συνήθως αφορά άτομα που έχουν την εντύπωση πως κάτι (που μπορεί να είναι παραπάνω από 1 πράγμα) στην εμφάνισή τους είναι λάθος, ενώ αντικειμενικά η αντίληψή τους δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Δυσμορφοβικές είναι οι κοπέλες που υποφέρουν από ανορεξία επειδή έχουν την εντύπωση ότι έχουν περιττά κιλά, ενώ όλοι οι υπόλοιποι πιστεύουν (και βλέπουν) το αντίθετο. Δυσμορφοβικός είναι κάποιος που, ενώ η μύτη του είναι ίσια και κανονική σε μέγεθος για το πρόσωπό του, πιστεύει ότι πρέπει να προχωρήσει σε ρινοπλαστική. Για κάποιον που έχει εμφανές πρόβλημα με τα μαλλιά του (και δεν είναι ο μόνος που το παρατηρεί) δεν μπορείς να πεις ότι είναι δυσμορφοβικός. Δε μιλάμε για κάτι που είναι μέσα στο μυαλό του. Μιλάμε για κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα. Σίγουρα η τριχόπτωση συνοδεύεται από ισχυρό ψυχολογικό breakdown (ιδίως για άτομα που το ψάχνουν γιατί προφανώς τους ενοχλεί, όπως εμείς) και επίσης σίγουρα η παροχή ψυχολογικής υποστήριξης είναι κάτι που βοηθά, αλλά το πρόβλημα είναι υπαρκτό και παραμένει, όσες συνεδρίες κι αν κάνεις με έναν ψυχολόγο. Πιστεύω ότι ο ρόλος του ψυχολόγου εξαντλείται σε θέματα που αποτελούν παρελθόν στη ζωή του "ασθενούς" (π.χ., με παράτησε ο πρώην και θέλω να το ξεπεράσω), και η υποστήριξη που μπορεί να προσφέρει σε θέματα που παραμένουν στη ζωή μας (οικονομικές δυσκολίες, εμφανισιακά ζητήματα, κ.λπ.) είναι απλώς παρηγοριά στον άρρωστο.

 

[Hopefull]

Απ: Η λυση μπορει να μην ειναι εκει που νομιζουμε...

bindfold αν διαβασεις το αρθρο θα καταλαβεις τι ειναι το BDD...δεν ειναι μονο για κατι που δεν υπαρχει, ειναι κατι που υπαρχει ενα υπαρκτο προβλημα!

Ενα μικρο στην πραγματικοτητα προβλημα στην εμφανιση που δημιουργει τοσο μεγαλο προβλημα ψυχοσωματικα στον ασθενη που δεν μπορει να το ξεπερασει και να ζησει μια φυσιολογικη ζωη. Το προβλημα αυτο μεγενθυνεται περα απο τα φυσιολογικα του ορια και εχει ολες τις προεκτασεις που αναφερονται.

Δεν θα εβαζα ποτε αυτο το αρθρο αν πιστευα οτι με μια μεταμοσχευση μαλλιων ολα λυνονται. Η μεταμοσχευση μαλλιων δεν εχει την στατιστικη επιτυχια μιας ρινοπλαστικης ή μιας εμφυτευσης στηθους ειναι πολυ πιο δυσκολη και για να πετυχει χρειαζεται πολλες παραμετρους.

Δεν προτεινω σε κανεναν να παει σε ψυχολογους εκτος αν το κρινει εκεινος οτι θα τον βοηθησει, δεν εχω παει για να ξερω αν βοηθαει για να το προτεινω.

Ο λογος που το εβαλα το αρθρο ειναι για περισσοτερη πληροφορηση...μηπως εχει προχωρησει το προβλημα και στο μυαλο, μηπως μια μεταμοσχευση μπορει να τα κανει χειροτερα αντι για καλυτερα, μηπως πρεπει να τη δουν καποιοι αλλιως πριν προχωρησει το προβλημα και γινει BDD?

Τελος παντων δεν θελω να πω πολλα...ειναι πολυ ενδιαφερον να το διαβασετε βαζω και καποια στοιχεια απο το αρθρο




According to the DSM IV, to be diagnosed with BDD, a person must fulfill the following criteria:

* "Preoccupation with an imagined or slight defect in appearance. If a slight physical anomaly is present, the person's concern is markedly excessive."

* "The preoccupation causes clinically significant distress or impairment in social, occupational, or other important areas of functioning."

* "The preoccupation is not better accounted for by another mental disorder (e.g., dissatisfaction with body shape and size in Anorexia Nervosa)."[20]


Common compulsive behaviors associated with BDD include:

* Compulsive mirror checking, glancing in reflective doors, windows and other reflective surfaces.

* Alternatively, an inability to look at one's own reflection or photographs of oneself; also, the removal of mirrors from the home.


* Excessive grooming behaviors: skin-picking, combing hair, plucking eyebrows, shaving, etc.


* Seeking reassurance from loved ones.



* Comparing appearance/body parts with that/those of others, or obsessive viewing of favorite celebrities or models whom the person suffering from BDD wishes to resemble.

* Compulsive information-seeking: reading books, newspaper articles and websites that relate to the person's perceived defect, e.g. hair loss or being overweight.

* Obsession with plastic surgery or dermatological procedures, often with little satisfactory results (in the perception of the patient).

* In extreme cases, patients have attempted to perform plastic surgery on themselves, including liposuction and various implants with disastrous results.




Many individuals with BDD have repeatedly sought treatment from dermatologists or cosmetic surgeons with little satisfaction before finally accepting psychiatric or psychological help. Plastic surgery on these patients can lead to manifest psychosis, suicidal tendencies or never-ending requests for more surgery. [26][27] Treatment can improve the outcome of the illness for most people; some may function reasonably well for a time and then relapse, while others may remain chronically ill. Outcome without therapy has not been researched, but it is thought the symptoms persist unless treated